به گزارش روز یكشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از مدیكال ساینس، محققان 275 بیمار مبتلا به پاركینسون را به مدت 10 سال مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات نشان داده است كاهش وزن یكی از عوارض شایع بیماری پاركینسون است و معمولا این عارضه در مراحل اولیه بیماری نمایان می گردد. مطالعات بیشتر نشان داد این كاهش وزن در اوایل بیماری، با افزایش وابستگی فرد به اطرافیان برای انجام امور روزمره در مراحل بعدی بیماری، بروز زوال عقل و كاهش عمر مرتبط است.
محققان بر این باورند رژیم غذایی نقش مهمی در كاهش شدت علایم بیماری دارد و كنترل وزن بیماران مبتلا به پاركینسون ضروری است. این مطالعات نشان می دهدافزایش كالری مصرفی در بیماران مبتلا به پاركینسون (با حفظ شاخص توده بدنی) در افزایش امید به زندگی، كاهش احتمال مبتلا شدن به زوال عقل و كاهش احتمال وابستگی به افراد دیگر برای انجام امور روزانه موثر است.
بیش از 10 میلیون نفر در سراسر جهان به پاركینسون مبتلا هستند. پاركینسون دومین بیماری شایع عصبی بعد از آلزایمر است. پاركینسون بر اثر كاهش دوپامین و اختلال جسم سیاه مغز تولید می گردد. جسم سیاه پیام های عصبی را با استفاده از نخاع به عضلات مختلف ارسال می كند و این فرآیند با استفاده از ماده شیمیایی دوپامین صورت می گیرد و سبب اختلال در تعادل و كنترل عضلات می گردد. روش های رایج كنترل این بیماری، داروی هایی هستند كه با تحریك مغز، به ترشح دوپامین كمك می كنند. این روش ها بیماری را درمان نمی كنند، بلكه علایم را می كاهد و پاسخ آن روی افراد مختلف، متفاوت است. بیماری پاركینسون معمولا با لرزش یك دست آغاز می گردد و به تدریج اغلب اندام را درگیر می كند. نتایج این مطالعه در نشریه Neurology انتشار یافته است.