محققان آلمانی می گویند؛
عدم تأثیر درمان های آنتی بادی در توقف سویه های فرعی اومیکرون
زمانی که پاندمی کووید۱۹ برای نخستین بار رخ داد، هیچ درمان خاصی برای درمان عفونت در دسترس نبود. با این وجود، سازمان غذا و دارو آمریکا چندین درمان آنتی بادی مونوکلونال را بیان نمود.
به گزارش اپتیک به نقل از مهر به نقل از هلث سایت، حال یک مطالعه جدید نشان داده است که بیشتر این درمان های آنتی بادی، سویه های فرعی نوظهور اومیکرون را مهار نمی کنند.
بر اساس مطالعه انتشار یافته، هشت درمان از هر ده آنتی بادی موجود برای درمان بیماران کووید ۱۹، انواع جدید و نوظهور اومیکرون مانند BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ را سرکوب نمی کنند.
برای این مطالعه، محققان مؤسسه تحقیقات لایب نیتس آلمان، ۱۰ آنتی بادی درمانی، همچون Sotrovimab، Tixagevimab و Cilgavimab، Bebtelovimab و تلفیقی از Bamlanivimab و Etesevimab را بررسی کردند.
طبق نتایج مطالعه، تنها یک آنتی بادی به نام Bebtelovimab به صورت مؤثری از عفونت توسط همه زیرشاخه های اومیکرون جلوگیری کرد و تنها دو آنتی بادی توانستند به صورت قابل توجهی BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ را مهار کنند.
علاوه بر این، این مطالعه نشان داده است که آنتی بادی هایی که بعد از ایمن سازی یا تلقیح تولید می شوند، BA.۲.۱۲.۱، و بخصوص BA.۴ و BA.۵ را که بدتر از BA.۱ و BA.۲ پیشین خود هستند، سرکوب می کنند.
این شرایط به این علت است که انواع فرار ایمنی BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ وجود دارد. به قول محققان، عفونت با زیرشاخه های "قدیمی" اومیکرون فقط حداقل محافظت را در مقابل عفونت با انواع فرعی "جدید" عرضه می دهد.
در بهار ۲۰۲۲، آنتی بادی های افراد واکسینه نشده که به BA.۱ یا BA.۲ مبتلا شده بودند، به صورت مؤثر BA.۲.۱۲.۱ را خنثی کردند، اما به صورت قابل توجهی در مقابل BA.۴ و BA.۵ مؤثر نبودند. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که عفونت قبلی BA.۱ یا BA.۲ حداقل دفاع را در مقابل عفونت بعدی BA.۴ یا BA.۵ ایجاد نماید.
نتایج مشابه زمانی به دست آمد که عفونت اولیه با آنتی بادی های ساخته شده در طول ایمن سازی ترکیب شد. باآنکه کل فعالیت خنثی کننده در مقابل همه انواع آزمایش شده به سبب این به اصطلاح ایمنی ترکیبی افزایش پیدا کرد، مهار BA.۲.۱۲.۱، BA.۴ و BA.۵ به صورت چشمگیری کمتر شد.
منبع: اپتیك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب