چگونگی تشخیص زودرس سرطان در کودکان
به گزارش اپتیک، تمام سلول های بدن ما به صورت منظم و بر مبنای قاعده خاصی درحال رشد هستند. گاهی اوقات بعضی از سلول ها از مسیر رشد طبیعی خود خارج می شوند و به صورت غیرمنظم و سریع تر از حالت طبیعی رشد می کنند و این امر سبب بر هم خوردن نظم طبیعی بدن می شود؛ به این بر هم ریختگی سرطان می گویند.
به گزارش اپتیک به نقل از ایسنا، انواع مختلف سرطان، علایم، راه های درمان و عوارض مختلفی دارند که به نوع سلول و عضو درگیر در بدن بستگی دارد. متاسفانه سرطان فقط بزرگسالان را درگیر نمی کند، بلکه کودکان هم به این بیماری مبتلا می شوند. سالانه سه تا چهار کودک از هر ۱۰۰ هزار کودک در جهان به انواع سرطان ها مبتلا می شوند که در این میان سرطان های لوسمی، لنفوم و مغز شایع ترین آنها هستند. تب مکرر، عفونت های پی درپی و کم خونی از علائمی هستند که پزشک را به فکر بررسی از نظر بروز سرطان می اندازد.
خوشبختانه هم اکنون برای اغلب سرطان های کودکان بخصوص لوسمی، درمان وجود دارد و ۷۰ درصد از کودکان مبتلا درمان می شوند.
شایع ترین بدخیمی در طب اطفال لوسمی یا سرطان خون است که خوشبختانه نزدیک به ۸۰ درصد این بیماری قابل درمان است. البته مشروط بر این که علائم بالینی، تشخیص بموقع، درمان بجا و بموقع و خیلی از عوامل موثر در درمان مانند کنترل پرستاری، وجود دارو و… همه با هم مهیا باشند.
پروتکل درمانی سرطان در ایران به روز و مطابق با کشورهای پیشرفته دنیاست. از نظر پیشرفت های علمی، روش های درمانی و نوع داروها هم هیچ فاصله ای نیست. از نظر مطالعات، روش های تحقیقی، کنگره های علمی و… هم همچون کشورهای به روز هستیم. ازاین رو تفاوت زیادی بین روش های درمانی در ایران و نتایج حاصل از آن با کشورهای پیشرفته وجود ندارد.
۲ عامل مهم در بروز سرطان
به طور کلی دو عامل بسیار مهم شامل عوامل محیطی و عامل های ژنتیکی در بروز سرطان نقش دارند. در طب بالغین، فاکتورها و عوامل محیطی نقش بسیار مهم و بارزتری در ایجاد سرطان ها دارند، اما از نظر طب کودکان، علاوه بر عوامل محیطی در ایجاد سرطان ها، زمینه ژنتیکی کودک هم نقش مهمی دارد. بالطبع عوامل خطر آفرین و زیان بار باید برای همه افراد محدود شود. بعنوان نمونه عواملی همچون دود سیگار، اشعه های زیانبار و پرتوهای بسیار قوی، مواد شیمیایی، موادغذایی صنعتی و… نقش مهمی در ایجاد سرطان ها دارند و این عوامل در افرادی مضرتر هستند که سابقه ژنتیکی و خانوادگی سرطان در خانواده آنها وجود دارد. البته منظور از خانواده، خانواده نسبی است و ژن می تواند از ده ها سال پیش به فردی هم اکنون برسد. به عبارتی فاکتورهایی در بدن افراد وجود دارد که مانع رشد سلول های سرطانی می شود و این فاکتورها بنا به دلایلی در برخی از افرادی که ضعیف تر هستند، وجود ندارند. حال بعضی از عوامل ژنتیکی در کنترل رشد سلول ها نقش دارند. این عوامل ژنتیکی امکان دارد ظرف چند روز خودشان را نشان ندهند یا از نظر ژنتیکی اشکال داشته باشند. ازاین رو همه افراد چه آنها که سابقه ژنتیکی مبتلا شدن به سرطان را دارند و چه آنها که ندارند باید از عامل های خطر آفرین محیطی و صدمه رسان دوری کنند. چونکه تأثیر این عوامل در افرادی که زمینه مبتلا شدن به سرطان را دارند، بسیار بیشتر خواهد بود.
چگونگی تشخیص زودرس سرطان در کودکان
آنچه که در این بین خیلی مهم می باشد، تشخیص زودرس بیماری است. بنابراین به والدین و خانواده ها سفارش می شود بمحض این که به علامتی در کودک مشکوک شدند هر چه سریع تر او را نزد پزشک ببرند تا بررسی های لازم در مورد وی صورت گیرد.
در طب اطفال، سرطان به دو شاخه تقسیم می شود؛ یکی سرطان هایی که در خون به وجود می آیند و از این طریق به همه جای بدن منتشر می شوند. هر چه سرطان خون زودتر تشخیص داده شود عوارضش حین درمان و بعد از آن کمتر خواهد شد. یعنی هم روند درمان به خوبی صورت می گیرد هم پاسخ به درمان و علائم کمتر می شود. دوم سرطان هایی هستند که از ارگان خاصی مانند عضلات، استخوان، چشم، مغز، کلیه، دستگاه گوارش و… منشا می گیرند. این سرطان ها یک عضو را درگیر می کنند. در این حالت سرطان در ابتدا خودش را با برخی علائم بالینی خاص نشان داده است. به عبارتی کودک گرفتار عوارضی می شود که خانواده ها باید نسبت به آنها بسیار حساس باشند. نخستین عوارض معمولاً عبارتند از سردرد، تهوع و استفراغ، اختلال بینایی، عدم تعادل که تومورهای مغزی نامیده می شوند و… بعنوان نمونه اگر سرطان در استخوان وجود داشته باشد خودش را با تب، تورم محل ابتلا، محدودیت در حرکت، شکستگی در ناحیه مبتلا شدن و… نشان داده است. یا علائم سرطان در ناحیه چشم، خودش را فقط و فقط با یک برق زدگی در تاریکی مانند برق زدن چشم گربه یا اختلال در بینایی، برافروختگی چشم، پرخونی ملتحمه و… نشان داده است.
این موارد علایمی هستند که والدین باید نسبت به آنها هوشیار باشند. به عبارتی والدین باید هر علامت بالینی را که به صورت غیرطبیعی در کودک سالمی که به صورت طبیعی درحال رشد است، دیده می شود جدی بگیرند. مثلا اگر دیدید یک سرماخوردگی ساده که در عرض سه تا چهار روز بهبود پیدا می کند، دو هفته طول کشید، باید کودک را را نزد پزشک برده تا مورد معاینه قرار گیرد. اگر دیدید کودکی که کاملا سالم بوده ولی چند روزی است از سردردهای صبحگاهی، سرگیجه و استفراغ های صبحگاهی، بی اشتهایی و… شکایت می کند آنرا جدی بگیرید و کودک را به پزشک متخصص ببرید و پیگیر باشید. البته این علائم در خیلی از بیماری ها مشترک است. این در ارتباط با زمانی است که بیماری خاصی وجود ندارد، علائم ادامه دار است و به درمان های مرسوم پاسخ نمی دهد. آن زمان است که همین علائم ساده در تشخیص و درمان سرطان بسیار مهم هستند.
بنابر اعلام پایگاه اطلاع رسانی بیمارستان محک، کودکان مبتلا به سرطان از نظر سیستم ایمنی ضعیف هستند. ازاین رو اگر فردی آنها را در آغوش بگیرد یا ببوسد به سادگی ویروس ها و باکتری هایی را که با خود دارد به کودک منتقل می کند. اینست که ملاقات این قبیل کودکان باید محدود باشد و به ملاقات کنندگان و خانواده ها هم سفارش می شود از بوسیدن کودکان مبتلا به سرطان جدا اجتناب کنند.
منبع: اپتیك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب