رئیس انجمن علمی كاردرمانی ایران عنوان كرد؛
بحران كرونا و ضرورت تغییر در شیوه های توانبخشی معلولان و سالمندان
اپتیك: بحران كرونا در این مدت اثرات جبران ناپذیری از خود به جا گذاشته و گسترش لجام گسیخته آن در بین ترس و دلهره جهانی، نگرانی های فزاینده ای درباب ماهیت این ویروس مرگبار پدید آورده است.
به گزارش اپتیك به نقل از مهر، محمدرضا اسدی نایب رییس انجمن علمی كاردرمانی ایران و عضو هیئیت مدیره مجمع انجمن های علمی گروه پزشكی كشور در یادداشتی درباب مشكلات شیوع ویروس كرونا در كشور آورده است: آیا فقط باید به زیان ها و مشكلات ناشی از شیوع ویروس كرونا پرداخت؟ كه البته باید با ثبت مستندات و شواهد روزانه اقدامات دراین زمینه در تمامی سطوح و دستگاه های دولتی و غیردولتی ذی مدخل و ذی ربط در این موضوع، در جای خود بررسی موشكافانه برای كاربست تجربه های باارزش كنونی در آینده، اقدام نمود. ولی بحران ویروس كرونا و بیماری covid۱۹ پیام های پرمعنی والبته دردناكی هم تابحال داشته است و مهمترین آن تلنگری بر متولیان امر توانبخشی كشور در تغییر شیوه نگاه و عمل در قبال بزرگترین اقلیت هر جامعه كه افراد دارای معلولیت و سالمندان را شامل می شود است. این تغییر رویكرد بیشتر در نحوه ارائه خدمات توانبخشی و آموزشی و شیوه نگهداری از این گروه به چشم می خورد برای اینكه این شرایط بدیع ناشی از گسترش ویروس كرونا و خطر پذیر بودن مراكز تجمعی افراد دارای معلولیت و سالمندان به سبب ماهیت ذاتی خطرپذیری اینگونه مراكز ضرورت گسترش شیوه های نوین ارائه خدمت از قبیل طرح های خانواده محور (family based) و اجتماع محور(Community based) و همین طور تداوم قاطع كوچك سازی مراكز و تشدید روند گسترش خانه های حمایتی ویژه افراد دارای معلولیت های ذهنی، روانی و جسمی و سالمندان است. تجربه نشان داد كه بیشتر این افراد شدت مشكلات آنان به حدی نیست كه بستری شدن را در مراكز تجمعی تداوم بخشد و از طرف دیگر شرایط آنان به شكلی نیست كه بدون دریافت درجاتی از حمایت و نظارت بتوانند در محیط اجتماعی خود، عملكرد مطلوبی داشته باشند، این افراد در خانه های حمایتی جای می گیرند. تأسیس این خانه سبب می شود كه از پسرفت بیماران جلوگیری شده و روند درمان و استقلال و بازتوانی ایشان سرعت یابد و شرایط ورود به خانه های مستقل و خانواده و اجتماع را تسهیل می نمایند. هدف نهایی ایجاد و راه اندازی خانه هایی حمایتی را می توان امكان ارتقا سطح توانمندی افراد دانست. آن دسته از افراد دارای معلولیت و سالمندانی كه به سطحی از توانمندی دست یافته اند در جهت توانمند سازی بیشتر به خانه های حمایتی هدایت می شوند و تا زمانی كه پروسه توانمند سازی، بهبود و توانبخشی به حد قابل قبول برای بازگشت كامل به جامعه و استقلال و ارتقا عملكردشان برسد از خدمات این خانه ها بهره می برند. كمك به ساماندهی همه جانبه این افراد برمبنای رویكردهای جامعه نگر مبتنی بر الحاق اجتماعی و رعایت حقوق شهروندی از دیگر اهداف ایجاد این خانه ها می باشد. به نحوی كه در این خانه ها می توان شاهد ایجاد عزت نفس و استقلال فردی و ارتقا توانمندی جهت الحاق افراد دارای معلولیت به جامعه بعنوان فرد عادی بود و همین طور جهت آمادگی زندگی مستقل و رویارویی با مشكلات فردی، اجتماعی و اقتصادی و یادگیری مسئولیت پذیری و نقش پذیری اجتماعی و كسب مهارت و آمادگی های لازم شغلی، برنامه ریزی های دقیق تری انجام داد تا بازگشت بیماران به كانون گرم خانواده و جامعه. تلفیق و مشاركت اجتماعی و تغییر نگرش مثبت جامعه را نسبت به این عزیزان را به عینه دید. این بحران تابحال دلیلهای متقنی را برای تداوم گسترش قاطعانه این شیوه ها نشان داد كه از آن جمله عدم ابتلای هیچیك از افراد مقیم خانه های حمایتی سازمان بهزیستی كشور تا كنون در مقابل ابتلای تعداد زیادی از همین عزیزان در بزرگترین و توانمندترین مركز تجمعی مراقبت و توانبخشی كشور كه از طرف مسئولین این مركز هم در نوبت های مختلف با ارائه آمارهای نگران كننده به این مساله اشاره شد. این مساله از زاویه دیگر هم نگران كننده است و آن اینكه با بعضی از این مراكز با وجود امكان جذب مشاركت مردمی و خیرین نسبت به دیگر مراكز خصوصی و كوچك تر كه سبب توانمندی همه جانبه اینگونه مراكز گشته و اثبات تشریك مساعی بر حسب وظیفه ذاتی خود در اینچنین بحران هایی می تواند فرصتی تلقی گردد، ولی نگرانی های عمیق تری را به وجود آورد. بدین جهت بیش از گذشته لزوم شتاب در تحول رویكردهای متعالی و انجام اقدامات مثبت ناشی آنرا در زمینه مراقبت و توانبخشی افراد دارای معلولیت و سالمندان، نمایان می شود.
منبع: اپتیك
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب