به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از مدیكال ساینس، بر مبنای مطالعات، سیستم ایمنی حدود نیمی از دریافت كنندگان اعضا در مدت 10 سال عضو پیوندی را اصطلاحا پس میزند.
در حال حاضر در نخستین گام تلاش می گردد دهنده پیوند بیشترین سازگاری بافتی را با گیرنده داشته باشد و از سویی بعد از پیوند از داروهای مختلفی برای جلوگیری از رد پیوند استفاده می گردد. این دارو ها عوارض جانبی جدی به همراه دارند و در اغلب موارد به علت سركوب سیستم ایمنی، بیمار را با مشكلات جدی مواجه می كنند.
آزمایش های بالینی صورت گرفته توسط زیست شناسان دانشگاه كنستانس نشان داده است مهار ایمونوپروتئازوم یك روش موثر و بدون عوارض جانبی برای جلوگیری از رد پیوند است. پروتئازوم ها مجموعه ای پروتئینی هستند.
مدل های حیوانی نشان داده است مهار ایمونوپروتئاز، سلول های پلاسمای فعال شده را از بین می برد. این سلول ها در برابر عضو پیوند زده آنتی بادی هایی تولید می كنند كه منجر به رد اندام پیوندی می گردد. برای مهار انتخابی ایمونوپروتئاز از مهاركننده ONX 0914 استفاده می گردد كه تعداد سلول هایB و پلاسما را می كاهد و از رد پیوند جلوگیری می كند.
این دستاورد علمی در صورت توسعه قدمی مهم برای جلوگیری از رد اعضای پیوندی در انسان است.